Pliki Linuxa tworzą hierarchiczny system o strukturze odwróconego drzewa, podobnego do rysunku poniżej. Aby móc zaimplementować tą strukturę, Linux korzysta ze specjalnego pliku nazywanego katalogiem (ang - directory). Programiści często porównują katalog do szafy na dokumenty zawierającej wiele szuflad, w których znajdują się pliki tekstowe. Każdy katalog jest punktem rozwidlenia i mogą z niego wyrastać inne katalogi. Takie rozwiązanie jest bardzo wygodne do organizowania plików i informacji.
{module Google reklama arty}
Za pomocą katalogów i ich nazw można stosunkowo łatwo odszukać to czego potrzebujemy. Odnalezienie jednak czegoś pozostawionego w systemie Linux może nastręczać trudności - biorąc pod uwagę, że w każdym katalogu może znajdować się nawet 100 plików - i dlatego w wyszukiwaniu plików lub katalogów używamy polecenia - find -, które służy do lokalizacji plików i które jest omówione w dalszej części kursu.
System plików Linuxa jest wiec tak zbudowany, że można się w nim poruszać w obrębie struktury katalogów. Przechodzenie do określonego katalogu można porównać do otworzenia szuflady z dokumentami, po to aby obejrzeć jej zawartość. Idea poruszania się po hierarchii katalogów Linuxa w celu zlokalizowania pliku z danymi lub programu jest jedna z fundamentalnych koncepcji systemu Linux.